رویکرد ژنتیکی (واکسن اسید نوکلئیک) در تولید واکسن

برخلاف رویکردهای واکسن که از یک میکروب کامل ضعیف یا مرده یا بخش‌هایی از میکرب استفاده می‌کنند، یک واکسن اسید نوکلئیک فقط از بخشی از مواد ژنتیکی استفاده می‌کند که دستورالعمل‌های مربوط به پروتئین‌های خاص را ارائه می‌دهد. DNA و RNA دستورالعمل‌های سلول‌های ما برای ساخت پروتئین هستند. در سلول‌های ما، DNA ابتدا به RNA پیام‌رسان تبدیل می‌شود، سپس از آن به عنوان طرح اولیه برای ساخت پروتئین‌های خاص استفاده می‌شود. یک واکسن اسید نوکلئیک مجموعه خاصی از دستورالعمل‌ها را به سلول‌های ما اعم از DNA یا mRNA ارائه می‌دهد تا پروتئین خاصی را كه می‌خواهیم سیستم ایمنی بدن ما آن را تشخیص دهد و به آن پاسخ دهد، بسازد. رویکرد اسید نوکلئیک راهی جدید در تولید واکسن است. قبل از همه‌گیری COVID-19، هنوز هیچ یک از مراحل کامل تأیید برای استفاده در انسان را طی نکرده بود، اگرچه برخی از واکسن‌های DNA، از جمله برای سرطان‌های خاص، تحت آزمایشات انسانی بودند. به دلیل همه گیری، تحقیقات در این زمینه بسیار سریع پیشرفت کرده است و برخی از واکسن های mRNA برای COVID-19 مجوز استفاده اضطراری را دریافت می‌کنند، به این معنی که اکنون می‌توان آنها را به افراد، بیش از استفاده فقط در آزمایشات بالینی داد. واکسن‌های ناقل ویروسی از جمله واکسن‌های COVID-19 مجاز به استفاده در ایالات متحده هستند.