تفاوت محیط کشت سلول

هر دوی این ها محیط کشت هستند و به عنوان Basal media شناخته می شوند. اسامی آن ها معرف موسسه سازنده آن بوده و هر کدام برای مجموعه‌ای از رده های سلولی مناسب است. گفته می شود RPMI برای کشت سلول های سوسپانس و DMEM برای سلول های چسبنده مناسب است. اما دیده می شود که برای کشت سلول های چسبنده نیز گاهاً از RPMI‌ استفاده می شود. محیط کشت DMEM مقادیر اسید آمینه و ویتامین بیشتری را در خود گنجانده است و این افزایش تقریبا ۴ برابر است. از طرفی RPMI فسفات بیشتری داشته و ترکیبات آن تقریبا پیچیده تر است. از محیط کشت RPMI برای کشت سلول های لنفوسیت T، لنفوسیت B، هیبریدوما ها و سلول های مغز استخوان استفاده می شود.