داروهای دارای تداخل با تست بیلی روبین

دارو هایی مثل آزاتیوپرین، اسید اسکوربیک، دارو های ضد مالاریا، آلوپورینول، استروئید های آنابولیک، آنتی بیوتیک ها، کلرپروپامید (دیابینس)، عوامل کولینرژیک، دکستران، کدئین، مپریدین، اپی نفرین، دیورتیک ها، اسید نیکوتینیک (دوزهای بالا)، مورفین، متوترکسات، متیل دوپا، مهارکننده های منوآمین اکسیداز، قرص های ضد بارداری، فنوتیازین، کینیدین، ریفامپین، سالیسیلات ها، سولفونامیدها، استروئیدها، ویتامین A و تئوفیلین داروهایی هستند که سبب سطح خونی بالای بیلی روبین می شوند. همچنین استروئیدها، سولفونامیدها، فنازوپیریدین (پیریدیوم)، آلوپورینول، قرص های ضد بارداری، آنتی بیوتیک ها، دیورتیک ها، باربیتورات ها و کلرپرومازین داروهایی می باشند که ممکن است سطوح بیلی روبین ادرار را افزایش دهند و همچنین داروهای شبه پریدیوم و ارکروم ها داروهایی هستند که می توانند سبب نتایج مثبت کاذب بیلی روبین ادرار شوند. در مقابل این دسته از دارو ها، پنی سیلین، سالیسیلات ها (دوزهای بالا)، باربیتورات ها و کافئین داروهایی هستند که موجب سطوح خونی پایین بیلی روبین توتال شوند و اسید اسکوربیک (ویتامین C) و ایندومتاسین (ایندوسین) می توانند موجب نتایج منفی کاذب بیلی روبین ادرار شوند.